|
|
"Zaman" beraber tüketilecek birşeydi.
Beraber yemek, beraber uyumak, beraber solumak gibi.
Zaman dediğin şey sadece düşünmeye yarıyordu.
Daha cok düşünmeye.
Düşündükçe daha cok şey hayal ediyor ve hatırlıyordu insan.
İlk hangi parmağınla dokunduğunu, perdedeki yüzleri, radyoda çalan şarkıyı...
Sonra kendiyle konuşuyordu saatlerce.
Taa ki kelimeler tükenene kadar.
Gel gelelim dünyanın hiç bir dili özlemi anlatamıyordu.
Bu yüzdendir ki özledikçe susuyordum............ |
|
|
|
|
|
Yorumları görmek için giriş yapın |
|
